هفتم ماه است و باید چشم ها گریه کنند                 پا به پای روضه های هل اتی گریه کنند

هفتم ذی الحجه، سالروزشهادت پنجمین نجم آسمان ولایت، شکافنده علوم و امام مومنان،

 ابو جعفر محمد بن علی الباقر علیه السلام، بر تمام شیعیان آن حضرت تسلیت باد.

تسلیت صاحب شیعه که غمی دیگر شد                  برگ مژگان ملائک ز سرکش تر شد

بس که بر شاخه گل ریخت عدو زهر جفا                   پنجمین گل ز گلستان علی پرپر شد

باز هم مدینه به سوگ «محمّد» می‏نشیند؛ «محمّد» ی از تبار «محمد» صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله .

بپوش جامه عزایت را مدینه، که غربت نشین داغی غریبانه خواهی شد!

همین که زهر اثر کرد مرد با خود گفت:

هشام هرچه که بود از یزید بهتر بود

امام باقر علیه السلام:

هر كس، خداوند را به وسیله ما (اهل بیت) بخواند، رستگار خواهد شد؛ و كسى كه غیر از ما را وسیله قرار دهد هلاك می شود .

اگر چه زهر جفا قاتلی به قلبم شد                          ولی قدم فقط از داغ کربلا خم شد

امام باقر علیه السلام: كسى كه در زمان غیبت «قائم» ما بر ولایت ما (اهل بیت) پا برجا بماند، خداوند متعال پاداش هزار شهید از شهداى جنگ بدر و حنین را به او عطا مى فرماید

مولاجان، ای معلم عطوفت، مهر، جهاد و شهادت و ای شکافنده ‏ی هسته‏ علوم!

چقدر سخت است، یادآوری رنج‏هایت؛ از مدینه تا کربلا و از کربلا تا مدینه ...

اگرچه سینه ام از هُرم زهر می سوزد

ولی وجود من از داغ کربلا خشکید

چه گویمت که کجا رفتم و چه ها دیدم

در اوج کودکیم قامتم ز غصه خمید

کوچک بودی که عطش و آتش کربلای بزرگ جدت را دیدی و با آن نگاه کودکانه گریستی؛

سر حسین علیه ‏السلام را بر فراز نیزه‏ها به تماشا نشستی، تا به وقتش مراسم مرثیه خوانی صحرای عرفات را برای افشاگری بنی امیه وصیت کنی.

حال که گریه کن مردی ندارد این غریب                      لااقل زن‌ها برایش در منا گریه کنند

امام باقر علیه السلام:

ولایت ما (اهل بیت) تنها به وسیله عمل (صالح) و نیز ورع (و پرهیز از گناه) میسّر می گردد.

کاش می شد روشنای تربت پاک تو بود                                چلچراغ اشک ما در شام تار غربتت

امام باقر علیه السلام: ولایت ما (اهل بیت) تنها به وسیله عمل (صالح) و نیز ورع (و پرهیز از گناه) میسّر می گردد

چقدر غروب‏های بقیع دلگیر است!

باقر علم جهان را تو ملقب باشی                تو به یادآور هر ناله‌ی زینب باشی

مولای من، ای باقر علوم آسمانی، ای حجت خداوند و ای مظلوم‏ ترین فریاد تاریخ!

کاش، شمعی بر مزار غربت و تنهایی‏ تان می‏شدم؛ شامگاهانی که خورشید، از سر مزارتان می‏گذرد و با شفق دیدگانش، به غبارروبی می‏پردازد.

در سینه ی تو دفن شده روضه های باز

آقا تو امتداد روضه ی ناخوانده ای ...

امام باقر علیه السلام:

كسى كه در زمان غیبت «قائم» ما بر ولایت ما (اهل بیت) پا برجا بماند، خداوند متعال پاداش هزار شهید از شهداى جنگ بدر و حنین را به او عطا مى فرماید.

پیکری بالا دست خورشید، بر شانه ‏های ملائک تشییع می‏شود؛

پیکری که از خاک تا افلاک قد می‏کشد،

و ریشه ‏های ستبر استقامتش، تا همیشه، این خاکِ افسرده را در خویش خواهد فشرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: